İzlekler için Sosyal Medya

ınspector clouseau

23 Nisan 2013 Salı

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı

Sevgili günlük anlamadım ne olduğunu önce, servise bindim, çocuğun biri öksürüyor görmüyorum ama anlam veremiyorumda.
Geldiğimizde binaya güvenlikten geçerken ellerinde çocukları ile çalışanlar geliyor, güvenlik dehşet içeren bakışlarımı görünce bugün 23 Nisan diyor, önceden kutlanıyormuş malum benim mailim falan yoktu o dönemler ne bileyim ben. çocuk şenliğinin ortasına düştüm iyi mi, daha bir gün önce eski ekibimden doğum yapan bir arkadaşıma gitmiş yeterince çocuk-bebek-bok-kusmuk muhabbetine doymuşken yavaşça invisible mode on halinde odama geçtim.
Önce normaldi sadece Barış Manço şarkıları çalıyordu, sonra ali desidero'ya geçiş, ilerleyen dakikalarda palyaçolar, 1.90'lık tavşan adamlar çıktı ortaya, follow the white rabbit moduna geçtim, welcome alice:))
kapıyı kapattım çocuk sesleri geliyordu bağırtılar "babaaaaaaaa, annneeeeee" müzik yayını klasik müzikten barış manço'ya döndü, arkadaşım eşek, bugün Bayram sonrasında "ayı" çalmaya başladı, tüm gün mü böyle olacak acaba diye düşündüm, yeterince çocuk muhabbeti yaptığımız yetmiyormuş gibi bu seste nasıl görüşme yapacağım lan ben. Çocuklar çiçektir, oku bakayım ayı, yalnız kızlar!!!
"bana ne yaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, onu bana ver, wraaaağğğğğğğğğ'lara" döndü, servisler geldikçe mutlu ebeveynler ve çocukları görüyorum. negzel sümükleri akan çocuklar, daha tatlı olanı varsa salyası akanlardır, kurumsal iletişim kafada ışıklı yanan kulaklarla geziyorlar, o habis yöneticiler olmuş sevgi kelebeği, aralarında habisliğinden bir şey kaybetmeyen çocuğuna bağıranlar yok değil, turnikeden kaçıp giriş kapısına doğru koşan peşinden koşan Arda'nın annesi mesela. "Arda çabbuk!! Buraya gel, kime diyorum!!!!" Diye cıyaklarken lobide bekleyen adaylarım evet 1 tane değil çünkü über bir sistemle 10 dakikada bir aday davet edilmiş, bu noktada mülakatım geliyor aklıma söylenene göre bu şirkette davet edilip katılan aday oranı %70 32 kişi davet edilmiş buyur çarp. Adaylar soran gözlerle bakıp kınarken bir yandanda kaynaşıyorlar.
Ve benim maratonum başlıyor, günün sonunda 18 adayımla görüşürken 2 tane de sürpriz adayla görüştüm danışmanlık firması yanlış lokasyona göndermiş 2 adayı topla bakıyım evet.
Beyin sünger olmuş süblimleşmiş sesim kısılmış, öksürükten nefesim kesilmişti ve bu harika günün sonunda 1 aday tüm süreci tamamlamıştı bakalım oda teklifi kabul edecek mi?

Her gelen adaya, ya bugün bizim çocuk festivalimiz var o yüzden yoksa palyaço çalıştırmıyoruz, evet burası sirk;) demek durumunda kaldım.

Aslına bakarsan çalışan bağlılığı, işveren markası olma adına iyi bir adım ama işe alımın en yoğun olduğu güne denk gelmek zorunda mıydı? Zorunda mıyım??? O değil de adayın biri çocuğu ile gelmiş görüşmeye, owww yeaaaaa:)

23 Nisan çocukken daha eğlenceli idi tabi yağmur yapmayan günlerde rengarenk çocuklara ait bir gün olarak kalmış aklımda, sonra geçiş evresi başladı 23 Nisan çocuk bayramı iken biz 19 mayıslara önem vermeye başladık, duruşumuz o yöndeydi, 30 Ağustos yaz tatiline denk geldiğinden genelde yazlıkta olurdum, yıllar sonra çalışma hayatında izin günü demek oldu, ta ki etrafta tepişen çocukları görene kadar. Barış manço şarkıları çalmaya başlayınca gözlerim yaşardı, böyle de bir etkisi var, ah barış abi aşk olsun.

Long weekend candır derken tüm çocukların ulusal egemenlik( evet benim için hala öyle) ve çocuk bayramını kutlarım.

Haydi şimdi herkes çiçek olsun bakiim. Zigotken böyleydin, büyüdün hala böylesin












Hiç yorum yok:

Yorum Gönder