Göğe bakma durağı

Şiir okuyun öküzlüğünüzü alır.

ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
şu aranıp duran korkak ellerimi tut
bu evleri atla bu evleri de bunları da 
göğe bakalım

falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
inecek var deriz otobüs durur ineriz
bu karanlık böyle iyi afferin tanrıya
herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
beni bırak göğe bakalım

senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
seni aldım bu sunturlu yere getirdim
sayısız penceren vardı bir bir kapattım
bana dönesin diye bir bir kapattım
şimdi otobüs gelir biner gideriz
dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
bir ellerin, bir ellerim yeter belleyelim yetsin
seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
durma kendini hatırlat
durma göğe bakalım

Olm ağrı kesici iyi gelmiyor bana, bide şey var bak tenekeci'nin

zar tutuyorsun ey hayat, bu kaçıncı sevgili 
yanlış ata oynamışım gözlerim öyle dedi. 

pır pır diye ses çıkardı yürürken yüreğimden 
denizleri sulardım tozmasın diye deniz.
sporu çok severdim çiçeğe yem vermeyi 
kuşlara binerdim ve kaçardım basından 
bak buraya yazıyorum diye milyar kelimeyi 
ziyan eden de bendim hem de hiç sıkılmadan. 

güzeldim de galiba bunu nasıl söylesem: 

eline sağlık tanrım Leyla çok güzel olmuş

tanrım eline sağlık dünya da çok güzel olmuş 
keşke biraz ölmesem...