Kimi utandırır kimi gururlandırır aslında sözün özü.
Milyonlarca kez teşekkürler Nuri Bilge Ceylan!
Bugünlerde 24 saat içerisinde bir çok duyguyu yaşayıp sakin kalmaya çalışıyoruz. En acı olanı her sene NTV de falan böyle canlı falan izlerken ödül törenini bu yıl 3 maymun olan ana akım medya falan tv işte ne varsa miting dışında bir şey göstermiyor bizlere.
Halıya aşık olmaya başladığım dakikalarda öffff öyle değil be, ayık kafa ile çekilmiyor konuşmaları bir de kafam güzelken tv açık şebeklikler yapıyordum evde.
Allah'tan Twitter falan var da Yekta Kopan'dan an be an takip ettim Cannes da neler olduğunu. Fibresci'yi aldığında ayrı sevinmiştim, oyuncular/ekip #soma yazılı kartlarla fotoğraf verdiğinde ayrı. Mevcut davar iktidardan sanata ve kültüre dair iyi işler çıkmasının mümkün olmadığından bari elimizdekilerin kıymetini falan bilsek... Sanatçı duyarlılığı, seviyeyi yükseltme durumları işte
.
Şu yumruğun güzelliğine şu zaferin anlamlılığına bakar mısınız?
Bir başkası adına üzülmediğimiz ve utanmadığımız günler görmek istiyorum artık, çok mu zor imkansız mı?
Kış ve Kapadokya ayrı bir güzellik, neyse daha fazla ciklemeden en beğendiğim replikler ile bitireyim bu yazıyı ve ne kadar mutlu olduğumu söyleyerek.
Haluk Bilginer sen ne harika insansın aynı zamanda, o nasıl bir ses, ayrıca dublaj türkçesinin hastası olduğumu da biliyorsunuz, hem dün aksanımın pürüzsüzlüğü hakkında bir övgü aldım mmmh, olm ne kadar minik şeylerden mutlu oluyorum:
"Karşımızdakini olduğu gibi görmeyip onu tanrılaştırmak sonra da sanki böyle bir tanrı olabilirmiş de olmuyor gibi ona kızmak. Bana biraz haksızlık etmiyor musun?"
Bir de şu var;
"bütün meselen ne senin biliyor musun? sen acı çekmemek için kendini kandırmayı tercih ediyorsun."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder